ceset bölüm 2: Kafası olmayan bir cenaze töreni
L I L Y Ö L D Ü
LI L Y ÖL D Ü
LIL Y ÖLD Ü
LILY ÖLDÜ
Cenaze töreni bu öğlen gibi oldu, hiçbir şekilde yağmur yoktu, sadece birkaç kişi siyah giyinmişti... Lily'nin en iyi arkadaşı Olivia, eski sevgilisi Charlie, çocukluk arkadaşı Chloe, Annesi, Babası ve Ben... Yavaşça tabutu yavaşça toprağın içine gömülüyordu, papaz dualar ediyordu, herkes suskundu, ama benim kafamın içine hala aynı... Silah sesi, bağırışlar, kan gölüne dönmüş masa altları, kanlı yüzüm, ağlama sesleri, sınıftaki panik, sonradan gelen ambulansın sesi, insanların şok içindeki beni "Hey! Kendine gel" ya da "iyi misin?" Diyorlardı ve beni kendime getirmek için her şeyi yapıyorlardı... Ben hiçbir tepki vermedim sadece öyle kalmıştım, taşa dönmüş gibiydim.
Dün eve geldiğimde kıyafetlerimi kendim yıkadım, sonrada başka kıyafetlerimi giydim, yatağa uzandım... Tavana doğru bakmaya başladım, ne bir ses, ne Bir düşünce. Sadece tavana baktım. yavaşça gözlerimden yaşlar iniyordu, yavaşça ağlıyordum, gözümdeki yaşlar her geçen saniye daha çok artıyordu... Ağlıyordum, baya, ağlıyordum...
Lily'yi gömdüler, herkes yavaşça giderken ben kaldım. Sanırım en yalnız hissettiğim, en berbat zamanım bu... Yavaşça ruhumun söndüğünü hissediyorum...
Her şey anlamsız mıydı?
Yoksa zaten anlamsız mıydı?
Ölmek, yaşamak, uyumak.
Hepsi bir anlam için miydi?
Yoksa sadece melankolik çırpınışlar mıydı?
Yorumlar
Yorum Gönder